การขับเพลงสดุดีเพื่อการปฏิบัติสมาธิลึกกับปรมหังสา โยคานันทะ
ทุรคามาตา (1903-1993) เป็นหนึ่งในศิษย์ใกล้ชิดของปรมหังสา โยคานันทะ ท่านมีบทบาทพิเศษในองค์กรการงานทั่วโลกของท่านอาจารย์ ทุรคามาตาก็เช่นเดียวกับศิษย์ “รุ่นแรก” คนอื่นๆ ของท่านอาจารย์ ได้รับอภิสิทธิ์อุปัฏฐากท่านอยู่หลายปี และได้ซึมซับพลังวิญญาณการขับร้องเพลงสดุดีจากท่านโดยตรง
ทุรคามาตากับศิษย์คนอื่นๆ ได้อภิสิทธิ์ติดตามท่านคุรุเข้าไปในป่าเขาเพื่อพักจากกิจวัตรประจำวันเป็นครั้งคราว ท่านมักบรรยายโอกาสเช่นนั้นเมื่อพบกับผู้ภักดีที่มาร่วมร้องเพลงทำสมาธิ:
“ฉันจำได้ ครั้งหนึ่งท่านอาจารย์กับผู้ภักดีกลุ่มหนึ่งไปที่ปาล์มแคนยอน ทะเลทรายใกล้ปาล์มสปริงส์ เราลงไปปฏิบัติสมาธิที่แคนยอนนั้น ท่านอาจารย์เข้าสมาธิลึกมาก ฉันกำลังปฏิบัติสมาธิอยู่บนก้อนหินตามลำพัง ไกลจากท่าน พอผ่านไปสักครู่ ท่านเรียกเราทุกคนให้กลับไปที่บ้านรถยนต์ ตอนท่านเดินไปบนแคนยอน ฉันเดินตามไปข้างหลัง จู่ๆ ฉันรู้สึกถึงความนิ่งอันไพศาลแผ่จากตัวท่าน มันมาจากท่านไม่ใช่จากในตัวฉัน ฉันอยู่ใกล้พอที่จะได้รับรังสีพลังสั่นสะเทือนจากท่าน ยกจิตวิญญาณฉันให้นิ่งไปในทันที ฉันยังเดินต่อไป รับรู้ทุกสิ่งรอบตัว – เห็นก้อนหินบนเส้นทางที่ฉันเดินเหยียบ – แต่ไม่รู้สึกถึงร่างกายของตนเองเลย มีแต่ความนิ่งที่สถิตทั่ว ฉันไม่รู้สึกว่าฉันอยู่ในกายนี้เลย
“แล้วท่านอาจารย์ก็หันมาพูดกับฉันว่า ‘เก็บไม้ไปด้วย’ เราต้องก่อไฟ ฉันเก็บไม้ เดินหอบไม้นั้นไป – ความนิ่งยังเหมือนเดิม ใจฉันนิ่ง ไร้คลื่นความคิดใดๆ แต่ฉันเห็นและรู้สึกทุกสิ่ง พอเราไปถึงรถที่พัก ฉันวางฟืนที่หอบมา ท่านหันมาพูดกับฉันว่า ‘ความนิ่งคือพระเจ้า’
“นี่เป็นบทเรียนยิ่งใหญ่ เราทุกคนถูกสร้างตามฉายาของพระเจ้า และท่านอาจารย์เคยพูดว่า ‘พระเจ้าอยู่ตรงนี้ อยู่กับเราที่นี่ ทำไมพวกท่านจึงมองไม่เห็น เพราะท่านมัวมองไปที่อื่น’ ท่านพบพระองค์ วันนี้ พรุ่งนี้ ตลอดเวลา ตราบที่ท่านผันจิตสู่ภายในและอยู่กับจิตภายในนั้น ไม่หันเหออกภายนอก”
ทุรคามาตาร่วมประชุมบ่อยๆ กับกลุ่มผู้ภักดีที่อาศรมเซลฟ์ รีอะไลเซชั่น เฟลโลว์ชิพ เพื่อถ่ายทอดและฝึกฝนสิ่งที่ท่านได้รับจากปรมหังสา โยคานันทะเกี่ยวกับศิลปะการขับเพลงสดุดี การประชุมนี้เปิดโอกาสให้ศิษย์ได้เรียนรู้ไม่แต่ถ้อยคำและท่วงทำนองเพลงของท่านอาจารย์ แต่ยังได้ฝึกการขับร้องอย่างจดจ่อด้วยความเข้าใจและความภักดี ข้างล่างนี้เป็นบทรวมความเห็นของท่านในโอกาสเหล่านี้:
“การขับสดุดีเป็นวิธีอัศจรรย์ในการนำจิตสู่ภายใน ทำให้เราสงบ...เป็นวิธีช่วยให้ความฟุ้งซ่านขยะในจิตได้ตกตะกอน แล้วเราจะได้เห็นสัจจะหรือพระเจ้าอย่างแจ่มกระจ่าง”
“ท่านอาจารย์เคยบอกเราว่า การขับสดุดีเป็นวิธีหนึ่งที่จะหยั่งถึงพระเจ้า...เมื่อขับเพลงเราพยายามควบคุมจิต เพ่งที่ความคิดในเนื้อเพลง พอร้องเพลงจบท่านจะเข้าสู่การฝึกสมาธิเงียบได้ง่ายขึ้น พ้นจากการคิด การขับร้อง เสียงและทุกสิ่ง ตอนนั้นแหละที่พระเจ้าจะเสด็จมาสู่จิตที่นิ่งสงบ
“ตอนที่ท่านอาจารย์ประพันธ์บทเพลงเหล่านี้ ท่านจะขับร้องซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนบทเพลงมี ‘จิตวิญญาณ’ ตามคำพูดของท่าน ซึ่งหมายความว่าท่านขับร้องซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนท่านหยั่งรู้ด้วยประสบการณ์จริงแห่งจิตวิญญาณเบื้องหลังทุกถ้อยคำในบทเพลงนั้น ท่านไม่ได้ขับร้องแค่เสียง แต่ขับร้องด้วยจิตใจโดยเฉพาะวิญญาณ เมื่อเราขับร้องกับท่านอย่างทุ่มเท การหยั่งเห็นจิตวิญญาณของท่านจะหลั่งไหลจากจิตของท่านมาถึงเรา ให้เราเข้าถึงความเกษมในการรวมกับพระเจ้าเช่นเดียวกับท่าน”
บันทึกเสียงจาก Chanting for Deep Meditation With Sri Durga Mata
